Według ludowych wierzeń obrzęd topienia Marzanny miał przyspieszać odejście zimy i rychło sprowadzić do wsi wiosnę. Nigdyś obrzęd topienia Marzanny odbywał się w czwartą niedzielę Wielkiego Postu. Słomianą kukłę ubraną w białą koszulę dziewczęta obnosiły po całej wsi. Następnie, wesoło śpiewając, szły nad pobliską rzekę, rozbierały ją, a potem rzucały do wody. Po utopieniu kukły wnoszono do wsi iglastą gałąź przybraną wstążkami. Młodzież chodziła z nią od chaty do chaty, a po zakończeniu uroczystości stroik palono. Był to znak nastania wiosny. 
Z czasem dorośli coraz rzadziej brali udział w obrzędach wypędzania zimy i witania wiosny. Obecnie dzieci zamieniły rytuał topienia Marzanny w zabawę, urządzaną 21 marca w Święto Wiosny. W naszej szkole tego dnia uczniowie każdej z klas  zaprezentowali wykonane z pomocą rodziców  Marzanny, a następnie przy towarzyszących okrzykach zostały one spalone .